ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ-ΠΟΗΣΗΣ – 2015

ΑΤΑΦΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

21 νέοι ποιητές και ποιήτριες παρουσίασαν στο Θέατρο Άττις ποιήματά τους με θέμα “Άταφοι Νεκροί “σε έναν μαραθώνιο ποίησης.

Ο μαραθώνιος ποίησης ήταν η εναρκτήρια εκδήλωση του project Άταφοι νεκροί, μια πρωτοβουλία του Θεόδωρου Τερζόπουλου με τη συμμετοχή του Θεάτρου Άττις, του Wilma Theatre της Φιλαδέλφεια, του Columbia University της Νέας Υόρκης και άλλων φορέων. Πυρήνας η Αντιγόνη του Σοφοκλή, σε μετάφραση Marianne McDonald που σκηνοθέτησε ο Θεόδωρος Τερζόπουλος στο Wilma Theatre (2015) με Αμερικανούς ηθοποιούς και ηθοποιούς του Θεάτρου Άττις. Πάνω στο θέμα Άταφοι Νεκροί πραγματοποιήθηκαν επίσης εργαστήρια, εκθέσεις φωτογραφίας, συνέδρια, συζητήσεις με το κοινό και διαλέξεις στο Columbia University από τον ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ και τον Θεόδωρο Τερζόπουλο.

Τον μαραθώνιο ποίησης στο Θέατρο Άττις επιμελήθηκε ο ποιητής Θωμάς Τσαλαπάτης. 21 νέοι ποιητές διάβασαν παλαιότερα και καινούρια ποιήματά τους πάνω στο θέμα Άταφοι νεκροί, συνδιαλεγόμενοι με ό,τι διαχωρίζει τη μνήμη από τη λήθη, τη σκιά από το σκοτάδι, την παρουσία από την απουσία, το Τώρα από το Ποτέ. 21 νέοι ποιητές συνδιαλέγονται με τους Άταφους Νεκρούς.

Συμμετείχαν οι ποιητές: Ζήσης Αϊναλής, Αντιγόνη Βουτσινά, Χρήστος Αρμάνδος Γκέζος, Άννα Γρίβα, Νίκος Ερηνάκης, Νικόλας Ευαντινός, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Θωμάς Ιωάννου, Λένα Καλλέργη, Αλέξιος Μάινας, Δημοσθένης Παπαμάρκος, Δημήτρης Πέτρου, Σταμάτης Πολενάκης, Θοδωρής Ρακόπουλος, Γιάννης Σιδέρης, Γιάννης Στίγκας, Κυριάκος Συφιλτζόγλου, Θωμάς Τσαλαπάτης, Νίκη Χαλκιαδάκη, Δημήτρης Χιλλ, Θοδωρής Χιώτης.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ. ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ! – 2012

Βραδιές νέων ποιητών αφιερωμένες στη μνήμη του Νίκου Καρούζου

Το αφιέρωμα του Θεάτρου Άττις στους νέους ποιητές παρουσιάστηκε από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Μάιο του 2012. Την τελευταία Δευτέρα κάθε μήνα, δύο ποιητές της νέας γενιάς φιλοξενήθηκαν στο θέατρο Άττις, παρουσίασαν την ποίησή τους, συνομίλησαν μεταξύ τους και με το κοινό και προσπάθησαν να συντάξουν μια νέα απάντηση στο παλαιό ερώτημα: ‘’και οι ποιητές; τι χρειάζονται οι ποιητές σε έναν μικρόψυχο καιρό;’’

Μια τοπιογραφία της νεότερης ποιητικής γενιάς

Ζούμε σε έναν κόσμο από καταρρέοντα νεόκτιστα, σε μια διαδρομή φρέσκων ερειπίων. Στην Ελλάδα της κρίσης και των επιβεβλημένων επιπτώσεών της, βιώνουμε ένα κενό πολλαπλό. Ένα κενό πολιτικό, ηθικό, πολιτισμικό. Αν κάποιος χτυπιέται περισσότερο από το κενό αυτό, αυτή είναι η νεότερη γενιά. Μια γενιά ηλικιακά αμέτοχη στην δημιουργία του προβλήματος, καλείται να πληρώσει στο ρευστό παρόν, τις αμαρτίες ενός ξένου παρελθόντος, υποθηκεύοντας έτσι το αβέβαιο μέλλον της. Η ιστορία βιώνεται ως προδοσία, η προοπτική ως καταδίκη.

Απέναντι στη φθαρμένη γλώσσα ενός φθαρμένου κόσμου, η νεότερη γενιά καλείται να εφεύρει το δικό της λεξιλόγιο. Η ποίησή της, εκφραστικά πολλαπλή και νωπή στην καταγραφή της, προσπαθεί να αποδείξει το μέλλον. Το ποιητικό ‘’Εμείς’’ συμπαγές και ταυτόχρονα αφηρημένο, χωρίς δόγμα και χωρίς βεβαιότητες, ζητά να προβάλει το πραγματικά νέο απέναντι στις σφραγίδες του κυρίαρχου, με μόνο σκοπό και μόνο μέσο τη φωνή του.

Θωμάς Τσαλαπάτης

30 Ιανουαρίου 2012: Άννα Γρίβα, Ανέστης Μελιδώνης
27 Φεβρουαρίου 2012: Παναγιώτης Αρβανίτης, Νικόλας Ευαντινός
26 Μαρτίου 2012: Γιώργος Πρεβεδουράκης, Γιάννης Στίγκας
30 Απριλίου 2012: Ζήσης Αϊναλής, Μιχάλης Παπαντωνόπουλος
28 Μαΐου 2012: Θοδωρής Ρακόπουλος, Θωμάς Τσαλαπάτης

Επιμέλεια αφιερώματος: Θωμάς Τσαλαπάτης